zaterdag 25 februari 2012

De laatste loodjes.

Het bos va zeewier moest ook nog op het frame genaaid worden. Best lastig, want ondanks de lak die er dubbel dik op zat, is het toch nog steeds  kwetsbaar.
Jet ging op zoek naar een oplossing hoe dit aan te pakken en kwam op het idee het stuk frame waar het bos op moest op te hangen, zodat het zeewier niet kapot zou pletten door het tegen een muur aan te zetten. 
Dus gooiden we het frame rond De Koog in de touwen, het werkte prima!


Het bos wordt op het frame gemonteerd.

Wel apart hoe zo op het einde er toch nog snel een paar essentiƫle veranderingen doorgevoerd werden:
de vuurtoren is rood geschilderd, 
de zanddijk helemaal 'kaal' gemaakt zodat het een strakke lijn wordt,
bij de Witte Hoek is een donker stuk duin lichter gemaakt, 
de wezenputten zijn van vilt in plaats van spiegel gemaakt.
Snelle, effectieve wijzigingen.

Het vliegveld maakte me niet blij. Niet dat ik niet van vliegen hou, in tegendeel zelfs, maar op de Kaart bleef het, zelfs na 3 keer overbreien een wat raadselachtig, bobbelig stukje breiwerk.
Grietje Trap was het ook opgevallen en merkte op: "het moet juist de gladste plek zijn in Eierland, maar het is de hobbeligste". Ik was het helemaal met haar eens, ik had echter geen idee hoe het anders zou moeten.


Hobbelig vliegveld
Ook Jet was het met de opmerking van Grietje eens, en besloot een avondje thuis te gaan experimenteren met landingsbanen en breien enzo. De volgende ochtend kwam ze met een nieuw vliegveld aanzetten: ze had alleen de landingsbanen gebreid, in 'gladde' tricotsteek. Dat nodigde uit tot vliegen!

Jet naait haar vliegveld op Eierland.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten